به گزارش رویکرد کیش، آنچه در سال‌های گذشته و اخیرا هرگز به آن توجهی نشد و نمی‌شود استفاده از نیروهای جوان، مستعد، توانمند، پرانرژی و تحصیل کرده بومی است؛ جوانان این جزیره سال‌ها از ثبات شغلی رنج می‌برند! در حالی که تخصص و دانشی که کسب کردند و حس تعلقی که به جزیره کیش دارند می توانند سهم چشم گیری در پیشرفت و توسعه جزیره داشته باشند.
همانطوری که از سال های گذشته توزیع نا عادلانه امکانات در جزیره نا رضایتی های قشر کارگر و کارمند را به دنبال داشته و عدم بهره مندی از ظرفیت های تخصصی و دانش جوانان تحصیل کرده نیز دردی است بر درد این مردم عاشق جزیره کیش؛ متاسفانه برخی برای کار ناخواسته مجبور می شوند دوری از خانواده را به جان بخرند و به سرزمین اصلی و دیگر مناطق سفر کنند و برخی دیگر نیز در حسرت کار، کنج افسرگی و نا امیدی را برمی گزینند و سربار خانواده بوده و یا به کارهای سبک که حتی علاقه ای به آن حرفه ندارند تن به کار می دهند که این مهم خود حس عدم تعلق را در شخص بارور می کند و در مرور زمان می تواند رویکرد شخص را به دنیای کسب و کار تغییر دهد.
اما از سوی دیگر امید آفرینی در جامعه نیروی انسانی بومی این منطقه ضمن ایجاد انگیزه و اعتماد که می‌تواند شکوفایی جزیره را در پی داشته باشد در کاهش هزینه‌های جاری شرکت‌ها نیز بسیار تاثیرگذار است و سهم مهمی هم در توسعه جزایر کیش و هندورابی می تواند داشته باشند.
جوانانی که در کیش متولد و بزرگ شدند و دارای مدرک فارغ‌التحصیلی هستند باید در اولویت جذب و پذیرش در سازمان‌ها، ادارات و شرکت‌های دولتی و خصوصی در کیش باشند، چرا که در قوانین استخدامی هم اولویت استخدام با ساکنان بومی همان منطقه، استان و شهر پیش بینی شده است.
جزیره کیش نباید به بهشت کار برای نیروهای غیربومی مبدل شود؛ نیروهای نا آشنا به منطقه به‌طور حتم می‌تواند مدیریت‌ها را با چالش‌های کاری، مالی، نارضایتی ارباب رجوع و… مواجه سازد که خود این موضوع ترمزی برای حرکت به سمت توسعه و پیشرفت می باشد.
نباید نیروهای کارآمد و متخصص بومی که سرمایه‌های انسانی این جزیره هستند را به راحتی حذف کرد و فرصت‌های شغلی را در اختیار نیروهای غیربومی قرار داد.
جمعیت کیش تا سال ۱۴۰۴ به ۸۰ هزار نفر افزایش می یابد به‌طوری‌که ۵۴ هزار فرصت شغلی نیز در برنامه طرح جامع کیش پیش‌بینی شده است اما امروز کیش از این برنامه خیلی فاصله دارد! زیرا که این جمعیت از نیازهای نخست خود که یکی از آنها اشتغال می‌باشد، عقب مانده است.
امروز مردم جزیره کیش و حتی فعالان اقتصادی امیدوارند که نگاهی عمیق‌تر نسبت به گذشته به جوانان تحصیل کرده و بیکار بومی در کیش شود تا بلکه حقوق پایمال شده آنها در طول سال‌های گذشته جبران شود و افرادی که با توصیه و سفارش از تهران و دیگر استان‌ها پای خود را خواسته یا ناخواسته بر جای پای جوانان کیشوند بیکار گذاشته‌اند رهسپار دیار خود شوند.
صاحبان اصلی این جزیره بومی‌های کیش هستند. بخشی از جمعیت کیش را مردم مهاجری که به‌دنبال فرصت‌های شغلی مناسب می باشند تشکیل می‌دهد. پیشنهاد می‌شود برای رفع بیکاری جوانان کیش یک بانک اطلاعاتی از نیروهای متخصص و تحصیل کرده بومی این جزیره راه‌اندازی کنند و هر بخش و نهادی که به نیروی کار احتیاج دارد موظف شود که از بانک اطلاعاتی تهیه شده استفاده کنند و اگر نیروی متخصصی در رشته خاصی در کیش وجود نداشت از نیروی کار سرزمین اصلی به کیش دعوت به همکاری شود.
به‌طور حتم این طرح می‌تواند برای همیشه به معضل بیکاری در کیش پایان دهد و زمینه ساز جلب رضایت حداکثری کیشوندان و جوانان جویای کار در این جزیره را فراهم سازد.
