به گزارش رویکرد کیش به نقل از ایرنا، صنعت برق به دلیل ضرورت نیاز در فرآیند تولید کالا، محصولات و در نهایت تولید ناخالص داخلی، نقش بسزایی در توسعه ایفا می‌کند؛ به عبارتی دیگر، انرژی برق ضمن آنکه سبب رشد کیفی زندگی مردم می‌شود، ارتباط مستقیمی با توسعه پایدار، رونق و جهش بخش تولید از جمله تولیدات خدماتی در جوامع مختلف دارد.
قطع یقین در جزیره‌ای همچون کیش نیز که به شبکه توزیع سراسری برق متصل نیست، توسعه این صنعت لازمه رشد و افزایش تراز اقتصادی است؛ اما نیم نگاهی به مقایسه وضعیت ظرفیت تولید و میزان رو به رشد مصرف برق جزیره کیش نشان می‌دهد که نه تنها از اوایل دهه ۹۰، متوسط رشد سالانه تولید برق در جزیره همواره کمتر از متوسط رشد سالانه تقاضا بوده و این موضوع در نهایت سبب افزایش ناترازی عرضه و تقاضای برق در «کیش» شده است، بلکه تلاش‌ها برای ریشه کن کردن این مشکل نیز فعلا بی نتیجه مانده است.
فشار تحریم‌های ناجوانمردانه اعمال شده علیه ملت ایران، عدم‌دسترسی به منابع مالی خارجی، تصمیمات منفعل مدیران منطقه‌ای، نوسانات نرخ ارز و آسیب به مفاد قراردادها و کاهش انگیزه بخش خصوصی برای مشارکت برای سرمایه‌گذاری در تولید انرژی، سبب شده تا صنعت برق کیش دچار رکود شود و توسط کارشناسان این حوزه، سد راهی برای توسعه این جزیره زیبای مرجانی تلقی گردد.
صنعت برق را عملا باید موتور محرک توسعه گردشگری نیز دانست؛ در دوره‌ای که اکثر کشورهای توسعه یافته در حوزه گردشگری، کاهش تعرفه‌های انرژی تاسیسات گردشگری به عنوان مشوق‌های مهم این بخش در دستور کار دارند، بی‌تردید درگیری صنعت گردشگری کیش به عنوان پیشانی این صنعت در کشور با مواردی همچون قطعی برق، این حوزه را در لبه رکود قرار می‌دهد.
برق «کیش» توسط شرکت‌های «آب و برق» و «ماهتاب» این جزیره تامین می‌شود؛ ظرفیت تولید عملی برق در شرکت «آب و برق» ۱۷۵ مگاوات و در شرکت «ماهتاب» نیز ۴۸ مگاوات است و این درحالیست که ظرفیت اسمی سرجمع آنان تا ۳۳۳ مگا وات نیز می‌رسد.
همواره با رسیدن فصل گرما، نه تنها میزان مصرف برق در جزیره کیش بالا می‌رود بلکه وابستگی موتورهای برقی پمپ آب در خانه‌های این جزیره، عملا برق را به یک عامل حیاتی تبدیل کرده است.
جلسات مختلفی طی یک سال گذشته برای اصلاح در این روند و آغاز توسعه در تولید و توزیع برق در کیش برگزار شد اما تداوم قطعی‌ها نشان می‌دهد که این جلسات خروجی قابل انتظار را نداشته است؛ در شرایطی که تولید برق در کشور طی دولت سیزدهم رشد چشم گیری داشته، باید قبول کرد که مدیران منطقه نتوانسته‌اند تا همگام با دولت در این زمینه حرکت کنند.
سازمان منطقه آزاد کیش طبق قانون در حالی مسوولیت مالکیت خط انتقال برق را باید برعهده بگیرد که متاسفانه خط انتقال ۱۹ کیلومتری برق در کیش (موسوم به خطوط ۱۳۲ کیلوولت) حدود ۱۵ سال است که بلاتکلیف مانده و توجهی به آن نشده است؛ تعیین تکلیف این خط انتقال که موازی با رینگ شهری باید انجام می‌شد، عملا هم اکنون به حال خود رها شده است.
تمامی این موارد در حالیست که سازمان منطقه آزاد کیش با در اختیار داشتن خط انتقال می‌تواند ضمن نظارت بر تولید و توزیع با ابزاری فیزیکی به نام صدور گواهی، سیاست گذاری لازم نسبت به توسعه این صنعت را نیز در پیش بگیرد.
سازمان منطقه آزاد کیش مسوولیت ایجاد زیر ساخت‌ها و تامین پایداری شبکه‌های برق را بر عهده دارد تا در صورتی که نیروگاهی نتوانست تامین برق کند، از سایر نیروگاه‌هایی که در اختیار بخش خصوصی است، کمبود برق را جبران کند؛ اما متاسفانه امروز دولت در کیش میراثی از گذشته به ارث برده که هیچ ابزار فیزیکی برای کنترل تولید و توزیع برق در جزیره ندارد.
امروز جشنواره تابستانی کیش در حالی با هزینه‌های قابل توجه تبلیغاتی در جزیره آغاز شده که عملا روزانه بخشی از مراکز تجاری، تفریحی و گردشگری جزیره دچار قطعی برق می‌شوند.
البته نباید نگاه سیاه و سفیدی در این زمینه داشت؛ هرچند در یک سال گذشته توسعه بنادر، افتتاح پایانه جدید فرودگاهی و اولین زمین چمن هیبردی کشور در کیش از جمله اقدامات شایسته انجام شده در توسعه زیرساخت‌های گردشگری محسوب می‌شود اما برای رونق این صنعت، می‌طلبد که سازمان منطقه آزاد کیش تمرکز جدی بر تعیین تکلیف صنعت تولید و توزیع برق داشته باشد؛ چرا که با برگزاری چند نشست هم اندیشی و دورهمی با بلاگرها بدون توجه به زیرساخت‌های اصلی گردشگری در منطقه، توفیقی حاصل نخواهد شد.
